Om å skrive ein song

Nokre gonger kjem det melodiar og rytmar og tekstar rasande ned i hovudet mitt. Då kriblar det i fingrane og i råkkefoten. Alt kan beskrivast med eit piano, og ein hals. Skulle ønske livet mitt var eit klassisk musikkstykke som ikkje hadde tekst..
For nokre gonge så øydelegger teksten melodien.

Eg trur at ord har makt til å skape forventning,hygge,liv og daud. Men melodiar er allereie levande når dei kjem ut! Dei lever og hopper på molekyla i lufta og slår og denger på trommehinner. Melodiar,takt og tone snakkar inn i sjela dei..

"What is soul? It's like electricity - We don't really know what it is, but it's a force that can light up a room" Ray Charles.(Stal dette frå denne bloggen,Sh, det er ein løyndom)

Ein kan seie det same om musikk in general,synes eg.
Eg synes og at det er rart at mykje av budskapet i mykje musikk(IKKJE ALL altså,eg vil ikkje greia alle under ein kam,det liker eg ikkje) handlar om å fortelje oss lytterar at hjerte rimer på smerte, You på Two, eller rain på pain. Og sjeldan så mykje meir. Eg vil vite meir... Vil du?

Det finnes så monge mysterier, kva er ei sjel, kva er lydbølgjer og musikk, elektrisitet, kvifor er ditt og kvifor er datt. Difor er det viktig å ikkje begrense segsjølv, livet er så mykje større en det som skjer med meg i dag.

Blodet pumpar,
og sjela syng blues.
Vinden ular
og all energien som blir brukt opp i verda nett no

den forsvinn aldri

den berre forandrer seg til noko anna.