Lillehammer!

No sit eg i leligheita til gode snille Bestemor og slapper av litt:) Eg har ikkje vore i Lillehammer sidan eg var kanskje 3-4 år og hugsar inga ting frå då! Men tante,onkel,bestemor,stebestefar og søskenbarn tek godt imot meg,med klemmar i fleng! Dei viser meg Lillehammer sine beste sider, for å lokke meg tilbake så snart som mogleg:) Eg kosar meg med famile og hjarterom, og kjenner at det er godt å treffe dei igjen etter altfor long tid!Det kjennes ut som julafta når tante Anette gir meg så monge bøker eg berre kan bere med meg (ho er i bokrådet i Libris og har all verdas bøker innanfor ei håndsbevegelse) Og bli-ny-dag når Roald, bestemor sin frisør-kjærast, klipper meg i ny frisyre på håret. Men best av alt er det å treffe famile som ein er så glad i, uansett kor lang tid det har gått sidan sist gong. Kjem til å savne dykk Lillehammer-gjengen, det blir nok ikkje så lenge til neste gong me treffest!