Hjerteknusar

Det va någe spesielt med at det va ein jentestemme. Det blei så mye enklare då. Den hadde alltid vore på mi dialekt. Men når det va ei jenta som sang, så blei den plutselig min. Det e någe rart med det. Kanskje det bare e eg som e rare. Det e vertfal ein av de finaste sangane eg vett om, gjort endå finare.

Moi:


Kaizers:

Sekundene tikke, minuttene går, og det går dagar og det går år. Og den som leve får sjå.